GothicKlan

Chantal

-Wchodzenie do jaksini Trupów podczas pełni nie jest bezpieczne... ale tego wymaga moja... ee... "misja"... - powiedziała Chantal. Przytuliła sie do niego. - Było by miło gdybyś poszedł ze mną... czułabym się bezpieczniej...

Cynober

- No to trzeba się troche przyszykować - puścił do niej oko.
- Wyruszamy o zmroku jak mniemam.

Chantal

-Tak. - dziewczyna westchnęła. - O Shadow... - zcarny pegaz przyleciał na dworek. Zamiast przywitać się z Chantal odrazu poszedł do Nogthmar'e.

Cynober

- Mówiłem, polubili sie. Co zamieżasz tam robić?

Chantal

-SŁyszałes kiedyś o Skrzyni ANiołów? - zapytała jeszcze ciszej.

Cynober

- Nie, a powinienem? Znaczy coś mi się kiedyś obiło o uszy ale nigdy nie zwróciłem na to uwagi.

Chantal

-Skrzynia Aniołów, to jedna z najpotężnijeszych rzeczxy magicznych. Jest w niej anioł, który zwacza demony z duszy człowieka. - Wstała i stanęła naprzeciw Cynobera. - Mam już dość wilka, pozbęde się go...

Cynober

- No cóż... To twój wybór. Mój smok stał się elementem mojej duszy, jakbym się go pozbył to tak samo jakbym się pozbył kawałka mojej duszy.

Chantal

-Mój mi tylko przeszkadza. - pod nogami miała kwatka. Schyliła się, aby go zerwać. - Ładnie pachnie... - powiedział i odeszła do zamku.

Cynober

- Hmmm dziwne, zwykle duchy są pomocne, ale pewnie zdażają się wyjątki. - Cynober wszedł za nią do zamku

Chantal

Dziewczyna obróciła się. Spojrzała Cynoberowi w ocxzy.
-Obiecaj mi... że jeżelicoś mi się stanie... zdobędziesz tą skrzynkę...

Cynober

- Dobrze. Obiecuję ci. Ale nie widzę możliwości by coś ci się stało. Prędzej sam zginę.

Chantal

Dziewczyna pocałowała Cynobera.
-Ide sie ubrać, zaraz wracam... - powiedziała.
Po 15-nastu minutach wróciła w swojej sukience i płaszczu.

Cynober

- To chyba teraz kolej na mnie. - Poszedł do zamku i po nie więcej niż dziesięciu minutach wrócił odziany w czarną skórzaną zbroję dzierżąc w ręce kosę a na plecach niósł łuk i kołczan pełen strzał.

Chantal

CHantal spojrzała za okno.
-Już ciemno. - wyszla z zamku i gwizdnęła na Shadow. Ten po chwili przyleciał. - Dzisiaj kochanie nie leć. Pobiegnij. - Wsiadła na jego grzbiet i czekala na Cynobera.